قدرت امنیتی ودفاعی جمهوری اسلامی ایران

سیاست جنگی ایران در طول تاریخ جنگ های علیه ایران، مخصوصا جنگ های دهه های گذشته، این بوده است که ایران هرگز راضی به آغاز جنگ نبوده و همیشه حالت تدافعی داشته است. چرا که جنگ را کثیف ترین حقه بشری می داند. حقه ای که سبب ویرانی ها، خرابی ها، کشت و کشتارها، وحشی گری ها، غارت ها و چپاول ها، هتک حرمت ها و ... می شود.

سال ها قبل وقتی که حمله وحشیانه آمریکا به کشورهایی مانند عراق و افغانستان و ... را می دیدم و می شنیدم، و در تاریخ حملات وحشیانه علیه ایران را می خواندم، از ته قلبم آرزو داشتم و تصور می کردم خداوند انرژی ای و حاله ای در سرتاسر مرز ایران قرار می دهد تا هیچ ظالمی، متجاوزگری و ... نتواند به کشورمان حمله کند و یورش ببرد و امروز با شنیدن خبرهایی مانند به دام انداختن پهپادهای آمریکایی و اسرائیلی و تسلط بر آنها و همچنین ساخت موشکهایی که قوی ترین ضد موشک اسرائیلی ها به نام گنبد آهنین را ناکار کرده است، و ... می توان به یقین پی برد که این حاله و انرژی ای که از خداوند آرزویش را داشته ام، همین علم قوی است که خداوند به ما ایرانی ها داده است تا بتوانیم از آن در برابر هر گونه تهدید و مکر و خدئه و نیرنگ دشمنان کشورمان دفاع کنیم.

اکنون که ایران در حیطه امنیت و دفاع برای خودش ابرقدرتی شده است، ابرقدرتی که آمریکا و سایر کاسه لیسان آنها از ترس و وحشت اقدام به تحریم های ناجوان مردانه و به دور از شأن و منزلت انسان دست زده اند، پس ایران به ناچار برای حفظ اقدار امنیتی و دفاعیش، باید طرح و برنامه ای برای استحکام این قدرتش و دور زدن تحریم ها، نه تنها در آسیا، بلکه در قاره های دیگر اجرا کند.

امروزه ابرشیاطین دیگر کشورهای مسلمان را مورد هدف قرار داده اند به گونه ای که وحشی گری آنها از کشتن کودکان و خردسالان ابایی ندارد و ایران به عنوان یک ابر قدرت امنیتی و دفاعی، می تواند نقش گسترده ای در این زمینه داشته باشد و طرحی را در این زمینه اجرا کند که هم اکنون این طرح در حال اجرا شدن می باشد. اما این طرح باید نه تنها در آسیا، بلکه در قاره های دیگر هم اجرا شود و از همه مهم تر در آفریقا. آفریقایی که تبدیل به موش آزمایشگاهی آمریکایی ها شده است. آفریقایی که تبدیل به ظرف غذا و جیب آمریکایی ها شده است.

یکی از موراد مهم دیگر، مبحث انرژی هسته ای است که با وجود مذاکره با آمریکایی ها و پذیرش درخواست های آنها، مبنی بر حذف تحریم ها، هنوز تبدیل به چالشی بزرگ شده است که به اصطلاح دست ما در پوست گردو رفت و تحریم ها برداشته نشده است و تنها یک راه وجود دارد و آن اجرای فناوری های انرژی هسته ای تا حد ممکن و توان است و نباید به تهدیدها و غر زدن ها و دم تکان دادن های آمریکا اهمیت داد چرا که داشتن علم و استفاده از علم چیزی نیست که آمریکا تعیین کند کدام کشور داشته باشد، کدام کشور نداشته باشد.

مطابق گفته های ذکر شده، ایران باید در سیاست خارجه خود، دو طرح را به شدت و حدت تمام به اجرا بگذارد، چرا که این دو طرح، نه تنها سبب کسب اعتبار و اعتماد و قدرت و عظمت ایران می شود، بلکه در زمینه اقتصادی و فرهنگی و سیاسی و نظامی و استراتژیکی و ... و روابط بین کشورها، بسیار مؤثر و مفید خواهد بود.

طرح اولی که در حال اجرا هم هست، همین مورد حمایت از مظلومان است. یعنی هر جا پای ظلم به میان می آید و قطعا این ظلم از طرف آمریکا و اسرائل و ... می باشد، ایران به عنوان یک سوپرمن امنیتی و دفاعی ظاهر شود و برای مقابله مظلومان در برابر ظلم، به آنها تجهیزات نظامی دفاعی بدهد و فوت و فن کوزه گری را یاد آن ها بدهد و به شکل های مختلف قرادادهایی با این کشورها ببندد. اما این فوت و فن ها باید مانند همان کشتی گیر و شاگردش باشد که شاگرد روزی علیه استاد قیام کرد و استاد با فنی که یاد شاگردش نداده بود، توانست غرور کاذب او را بشکند.

همان طور که آمریکا و اسرائیل هر کجا ظلمی هست حمایت می کنند، ایران باید عکس این عمل را انجام بدهد و هر کجا ظلمی هست، قدرت امنیتی و دفاعی مظلوم را پوشش بدهد و قوی کند.

این یک طرح اصلی برای ظهور اقتدار ایران است که در زمینه های اقتصادی و فرهنگی و سیاسی و ... بسیار مؤثر است.

اما طرح دوم علاوه بر اجرای فناوری و علم و دانش و پیشرفت در زمینه ی انرژی هسته ای است، باید ایران این اقتدار را کسب کند که در کشورهایی که محروم از انرژی هسته ای هستند، پایگاه های هسته ای برای خود آن کشور احداث کنند و دانشمندان آن کشور را در این زمینه تعلیم دهد و به این ترتیب بر مبنی حمایت از استفاده قطعی و یقینی صلح آمیز انرژی هسته ای، حمایت چند کشور دیگر را در زمینه ی کشورهای دارای انرژی هسته ای به دست آورد و به این ترتیب با جذب حمایت های بیشتر، شر غرغرها و تهدیدها و دم تکان دادن های آمریکا برداشته می شود.

اجرای این طرح ها، از نظر اقتصادی و فرهنگی و سیاسی و نظامی و استراتژیکی و ... برای ایران بسیار بسیار حائز اهمیت می باشد.

هر چند که ممکن است با این روندها تحریم ها شدیدتر شوند، اما مردم و مسئولین کشور با دندان روی جگر گذاشتن، ثابت کرده اند که این تحریم ها و تهدیدها رعشه ای در دل آنها ایجاد نکرده است و به واسطه ای این تحریم ها و تهدیده ها، امیدوارتر، قوی تر، بدون ترس و ... به جلو حرکت می کنند و روز به روز پیشرفت های تازه تری صورت می گیرد، پیشرفت هایی که ثابت کرده اند دود تحریم ها و تهدیدها با غلظت بالا به چشم خودشان فرو رفته است و نتیجه ی آن کنترل پهپادهای جاسوسی آنها و همچنین نفوذ موشک های ایرانی به گنبد آهنین آن ها بوده است.